zondag 4 november 2007

Zondag 4 november : Dag 27

Vandaag weer 2 showkes. Gaas geven als ge het mij vraagt. Maar u zult het mij waarschijnlijk niet vragen. Voor de rest was het een rustige dag. Op het menu vandaag: pizza. Vandaag de show gespeeld voor: Jef, Pierre , Louis , Lionel, Lode, Andre, Frans, Chrisken. Vraag mij niet waar ze zaten maar ze waren ongetwijfeld ergens in de zaal. We noemen juist die mensen omdat Claire, Henriette, Joseffa, Louisa, Siska,... volgende week toch ook zouden komen, kwestie van de public relations hoog te houden en de mensen te doen inzien dat het leven in Madrid toch maar weinig voorstelt als je deze show niet hebt gezien. Dat was een hele boterham. Voila en nu nog het glas melk erbij en we zijn gesteld voor vandaag. En dat glas is: Harry Connick Junior. Nee, we hebben het niet over de zoon van de antwerpse brouwer die zijn eigen naam al jaren probeert te vrijwaren van het alcoholisme. We hebben het over een heel bekende Jazzmuzikant. Hij treed morgen op in Circo Price. Helemaal waauw. We geven gewoon honderd procent gaas. Morgen totaal te gekke verslaggeving van het hele gebeuren, hier in Madrid.
Hier is anders wel al een recensie van zijn optreden in Antwerpen, want ja , hij komt van België.

Harry Connick Jr. - 29/10/07 - Elisabethzaalrasentertainer Harry Connick Jr. deed eindelijk nog eens België aan! Wij zaten op de eerste rij, hielden onze adem in en verhullen meteen dat alle verwachtingen subliem werden ingelost! Onze favoriete Harry en zijn magistrale begeleidingsband (Lucien Barbarin!) kregen dan ook een verdiende staande ovatie aan het einde van de show. De sfeer van vergane glorie die waart in de Elisabethzaal paste wonderwel bij de jazzy annex crooner big band-aanpak van Connick. Het zalige geluid van een langzaam aanzwellende Oldsmobile metamorfoseerde gaandeweg in een een groovy vibe die vooral na Won't You Come Home, Bill Bailey op vol toerental kwam. Voordien speelde Harry nog wat houterig, en leek z’n stem nog niet helemaal gesmeerd. Met het monoloogje dat Won't You Come Home, Bill Bailey vooraf ging, kreeg Harry ook de lachers op z’n hand, en ging het plots allemaal in overdrive.
In de band lieten vooral drummer Arthur Latin en bassist Neal Caine zich van hun beste kant zien. Harry hield de touwtjes in handen, maar liet aan elk lid van de band voldoende ruimte om af en toe een solo te plaatsen. Trompetist Mark Braud en vooral de in Didn't He Ramble opduikende Lucien Barbarin speelden een glanrol.
Met Barbarin als sideman op schuiftrompet en Harry zelf op z’n nogal krakkemikkige bar-piano swingde het als de pest. In Basin Street Blues nam Lucien zelfs even het zingen voor zijn rekening en vooral in slotnummer If You Go to New Orleans lieten de twee een show zien die zowel muzikaal als qua standup comedy kan tellen!
Dit concert stond in het teken van Harry’s My new Orleans Tour, waarbij hij vooral songs putte uit zijn laatste platen, Oh, My NOLA en Chanson du Vieux Carré. Op zijn Steinway speelde hij met een verbazend gemak nummers van Alain Toussaint ( Working In The Coal Mine, Yes We Can Can) , Hank Williams (Jambalaya (On The Bayou), Louis Armstrong ( Do You Know What It Means to Miss New Orleans), … of wie dan ook. Want Harry spelt zelden eigen nummers.
Zelfs zijn bis It Had To Be You, de song waarmee hij wereldwijd doorbrak (u herinnert zich vooral één scène uit de film When Harry Met Sally?!), is niet van zijn hand. Die bis leek Harry niet helemaal goedgemutst te brengen, waarom was ons een raadsel. Toen de staande ovatie hem nog tot een tweede toegift dwong, maakte hij zich er bovendien snel van af met een niet echt overtuigende pianomedley. Tourmoe? Hoe dan ook, een straffe show!

Setlist

Instrumental intro
Working In The Coal Mine
Hello Dolly
Let Them Talk
Won't You Come Home, Bill Bailey?
When It's Sleepy Time Down South
Jambalaya (On The Bayou)
Someday you'll be sorry
Didn't He Ramble
Basin Street Blues
Mardi Gras in New Orleans
Do You Know What It Means To Miss New Orleans
Yes We Can Can
Come By Me
If You Go to New Orleans
It Had To Be You
some piano fiddling
Nu zijn we moe en nu gaan we slapen.


Adios Amigos.

Preview voor Morgen

--> Reus en Jazz artiest in Spanje
(The yeti & Harry Coninck Junior)

1 opmerking:

Unknown zei

Harry Connick, amaainie!
Dat wordt meezingen!