zaterdag 10 november 2007
vandaag 9 november: Dag 32
Het leek een normale dag vandaag ware het niet dat er belangrijk volk over de vloer kwam. Niemand minder dan de nederlandse Real madrid-ster Wesley Sneijder kwam kijken naar ons spectakel. Hij vond het erg goed wist hij ons te vertellen.
donderdag 8 november 2007
Vandaag 8 november: dag 31
Joepie , Vandaag is Nickelodeon langs geweest en het was een feest, ik kan het u vertellen het was een feest. Met een hele boel mensen waren ze, een cameraploeg groot. Hoe je met 9 mensen een circus in rep en roer zet. Twas interssant om ook is het hele traject te doorlopen van het opnemen van een reportage voor kinderen. Het verhaal van 2 spaanse kinderenidolen in Piratenland. Binnen twee weken op de spaanse nickelodeon.
Dan weer showke draaien, zoals altijd. Gewoontes leer je nooit af.
the Yeti
Dan weer showke draaien, zoals altijd. Gewoontes leer je nooit af.
the Yeti
Vandaag 7 november: Dag 30
Joepie, vandaag Masterclass. Een geweldig enthousiaste menigte van ruim 700 kinderen tussen 6 en 10 jaar die staan te brullen van blijdschap na elk nog niet eens half afgewerkt truckje. We gaan dan ook verstandelijk genoeg maar zwijgen over wat ze doen om een stapje in de piste te mogen zetten. Je ziet ook wel eens erg mooie dingen van die gasten. Zo hadden we een echte diabolo-star deze keer en ook iemand die op een wereldbol liep alsof het zijn eigen bol was. En zo ging de dag weer om. Op het einde zoals altijd een showke draaien en vandaag was het ook opkuisdag voor THE 4 MAINS. Mijn vier basics. THE TOOLBOX, THE LIGHT-ME-UP CASE, THE YETI SPARECASE and THE ESSENTIALS. Deze vier zijn echt onmisbaar voor elke productie van dit piratenfestijn.
Zo met foto's erbij, ik laat het er hier bij.
Adios Amigos
The Yeti
Zo met foto's erbij, ik laat het er hier bij.
Adios Amigos
The Yeti
Vandaag 6 november: Dag 29
Tijd om er vandaag terug onze set in te trekken. Efkes gaas geven en alles was terug online. Vandaag ook tijd voor terug online stellen van alle haperende studiocolors. Das dus gelukt, we zijn er weer helemaal.
Showke draaien en slapen, morgen is er weer heel wat anders aan de hand.
Adios Amigos
The Yeti
Preview voor Morgen
--> Tweede Masterclass in Circo Price , The Yeti was erbij.
--> The yeti en de spaanse taal.
dinsdag 6 november 2007
Vandaag 5 november: Dag 28
Wat een dag! Gisteren een paar lampen opgebroken, vandaag toegekomen en daar stond ineens een podium. En toen klonk er een motorgeluid aan de achterkant van het gebouw. There was an incoming STAGETRUCK. De driver van die stage-truck, the giant waterhorse or The Hippo, zeg maar Ian. Coole kerel, always loaded. Ja, hallo, niet mis als je het mij vraagt. Een trailerke vol, enniet zomaar eentje, een only-one-way-to-load-it-truck. Met een pak stagehands en goeie moed vliegen ze erin. Mooie set, alleen het podium is een beetje klein. Geen probleem, moet lukken. En het is gelukt. Enorme geluidsset (Lacoustics) en voor de rest VL500, Studio Color & VL 3000. En de show zelf. Kijkt u zelf maar, het was erg mooi. Een echte new Orleans artiest zie je echt niet elke dag. Ik heb er al wel een paar meer gezien maar dit is toch echt wel een hoogtepunt. Thanks to everyone. Chip & Tom (The Lightguys); Andy, Scott, Jef & Adam ( The sound guys); Harry & the band.
See you next time.
The Yeti
zondag 4 november 2007
Zondag 4 november : Dag 27
Vandaag weer 2 showkes. Gaas geven als ge het mij vraagt. Maar u zult het mij waarschijnlijk niet vragen. Voor de rest was het een rustige dag. Op het menu vandaag: pizza. Vandaag de show gespeeld voor: Jef, Pierre , Louis , Lionel, Lode, Andre, Frans, Chrisken. Vraag mij niet waar ze zaten maar ze waren ongetwijfeld ergens in de zaal. We noemen juist die mensen omdat Claire, Henriette, Joseffa, Louisa, Siska,... volgende week toch ook zouden komen, kwestie van de public relations hoog te houden en de mensen te doen inzien dat het leven in Madrid toch maar weinig voorstelt als je deze show niet hebt gezien. Dat was een hele boterham. Voila en nu nog het glas melk erbij en we zijn gesteld voor vandaag. En dat glas is: Harry Connick Junior. Nee, we hebben het niet over de zoon van de antwerpse brouwer die zijn eigen naam al jaren probeert te vrijwaren van het alcoholisme. We hebben het over een heel bekende Jazzmuzikant. Hij treed morgen op in Circo Price. Helemaal waauw. We geven gewoon honderd procent gaas. Morgen totaal te gekke verslaggeving van het hele gebeuren, hier in Madrid.
Hier is anders wel al een recensie van zijn optreden in Antwerpen, want ja , hij komt van België.
Harry Connick Jr. - 29/10/07 - Elisabethzaalrasentertainer Harry Connick Jr. deed eindelijk nog eens België aan! Wij zaten op de eerste rij, hielden onze adem in en verhullen meteen dat alle verwachtingen subliem werden ingelost! Onze favoriete Harry en zijn magistrale begeleidingsband (Lucien Barbarin!) kregen dan ook een verdiende staande ovatie aan het einde van de show. De sfeer van vergane glorie die waart in de Elisabethzaal paste wonderwel bij de jazzy annex crooner big band-aanpak van Connick. Het zalige geluid van een langzaam aanzwellende Oldsmobile metamorfoseerde gaandeweg in een een groovy vibe die vooral na Won't You Come Home, Bill Bailey op vol toerental kwam. Voordien speelde Harry nog wat houterig, en leek z’n stem nog niet helemaal gesmeerd. Met het monoloogje dat Won't You Come Home, Bill Bailey vooraf ging, kreeg Harry ook de lachers op z’n hand, en ging het plots allemaal in overdrive.
In de band lieten vooral drummer Arthur Latin en bassist Neal Caine zich van hun beste kant zien. Harry hield de touwtjes in handen, maar liet aan elk lid van de band voldoende ruimte om af en toe een solo te plaatsen. Trompetist Mark Braud en vooral de in Didn't He Ramble opduikende Lucien Barbarin speelden een glanrol.
Met Barbarin als sideman op schuiftrompet en Harry zelf op z’n nogal krakkemikkige bar-piano swingde het als de pest. In Basin Street Blues nam Lucien zelfs even het zingen voor zijn rekening en vooral in slotnummer If You Go to New Orleans lieten de twee een show zien die zowel muzikaal als qua standup comedy kan tellen!
Dit concert stond in het teken van Harry’s My new Orleans Tour, waarbij hij vooral songs putte uit zijn laatste platen, Oh, My NOLA en Chanson du Vieux Carré. Op zijn Steinway speelde hij met een verbazend gemak nummers van Alain Toussaint ( Working In The Coal Mine, Yes We Can Can) , Hank Williams (Jambalaya (On The Bayou), Louis Armstrong ( Do You Know What It Means to Miss New Orleans), … of wie dan ook. Want Harry spelt zelden eigen nummers.
Zelfs zijn bis It Had To Be You, de song waarmee hij wereldwijd doorbrak (u herinnert zich vooral één scène uit de film When Harry Met Sally?!), is niet van zijn hand. Die bis leek Harry niet helemaal goedgemutst te brengen, waarom was ons een raadsel. Toen de staande ovatie hem nog tot een tweede toegift dwong, maakte hij zich er bovendien snel van af met een niet echt overtuigende pianomedley. Tourmoe? Hoe dan ook, een straffe show!
Setlist
Instrumental intro
Working In The Coal Mine
Hello Dolly
Let Them Talk
Won't You Come Home, Bill Bailey?
When It's Sleepy Time Down South
Jambalaya (On The Bayou)
Someday you'll be sorry
Didn't He Ramble
Basin Street Blues
Mardi Gras in New Orleans
Do You Know What It Means To Miss New Orleans
Yes We Can Can
Come By Me
If You Go to New Orleans
It Had To Be You
some piano fiddling
Nu zijn we moe en nu gaan we slapen.
Adios Amigos.
Preview voor Morgen
--> Reus en Jazz artiest in Spanje
(The yeti & Harry Coninck Junior)
Hier is anders wel al een recensie van zijn optreden in Antwerpen, want ja , hij komt van België.
Harry Connick Jr. - 29/10/07 - Elisabethzaalrasentertainer Harry Connick Jr. deed eindelijk nog eens België aan! Wij zaten op de eerste rij, hielden onze adem in en verhullen meteen dat alle verwachtingen subliem werden ingelost! Onze favoriete Harry en zijn magistrale begeleidingsband (Lucien Barbarin!) kregen dan ook een verdiende staande ovatie aan het einde van de show. De sfeer van vergane glorie die waart in de Elisabethzaal paste wonderwel bij de jazzy annex crooner big band-aanpak van Connick. Het zalige geluid van een langzaam aanzwellende Oldsmobile metamorfoseerde gaandeweg in een een groovy vibe die vooral na Won't You Come Home, Bill Bailey op vol toerental kwam. Voordien speelde Harry nog wat houterig, en leek z’n stem nog niet helemaal gesmeerd. Met het monoloogje dat Won't You Come Home, Bill Bailey vooraf ging, kreeg Harry ook de lachers op z’n hand, en ging het plots allemaal in overdrive.
In de band lieten vooral drummer Arthur Latin en bassist Neal Caine zich van hun beste kant zien. Harry hield de touwtjes in handen, maar liet aan elk lid van de band voldoende ruimte om af en toe een solo te plaatsen. Trompetist Mark Braud en vooral de in Didn't He Ramble opduikende Lucien Barbarin speelden een glanrol.
Met Barbarin als sideman op schuiftrompet en Harry zelf op z’n nogal krakkemikkige bar-piano swingde het als de pest. In Basin Street Blues nam Lucien zelfs even het zingen voor zijn rekening en vooral in slotnummer If You Go to New Orleans lieten de twee een show zien die zowel muzikaal als qua standup comedy kan tellen!
Dit concert stond in het teken van Harry’s My new Orleans Tour, waarbij hij vooral songs putte uit zijn laatste platen, Oh, My NOLA en Chanson du Vieux Carré. Op zijn Steinway speelde hij met een verbazend gemak nummers van Alain Toussaint ( Working In The Coal Mine, Yes We Can Can) , Hank Williams (Jambalaya (On The Bayou), Louis Armstrong ( Do You Know What It Means to Miss New Orleans), … of wie dan ook. Want Harry spelt zelden eigen nummers.
Zelfs zijn bis It Had To Be You, de song waarmee hij wereldwijd doorbrak (u herinnert zich vooral één scène uit de film When Harry Met Sally?!), is niet van zijn hand. Die bis leek Harry niet helemaal goedgemutst te brengen, waarom was ons een raadsel. Toen de staande ovatie hem nog tot een tweede toegift dwong, maakte hij zich er bovendien snel van af met een niet echt overtuigende pianomedley. Tourmoe? Hoe dan ook, een straffe show!
Setlist
Instrumental intro
Working In The Coal Mine
Hello Dolly
Let Them Talk
Won't You Come Home, Bill Bailey?
When It's Sleepy Time Down South
Jambalaya (On The Bayou)
Someday you'll be sorry
Didn't He Ramble
Basin Street Blues
Mardi Gras in New Orleans
Do You Know What It Means To Miss New Orleans
Yes We Can Can
Come By Me
If You Go to New Orleans
It Had To Be You
some piano fiddling
Nu zijn we moe en nu gaan we slapen.
Adios Amigos.
Preview voor Morgen
--> Reus en Jazz artiest in Spanje
(The yeti & Harry Coninck Junior)
Taalles 2
Dag allemaal . Hier zijn we dan weer met onze taalles. Keer nummer 2. Vandaag houden we het nog 1 keer bij tellen tot 10 maar dan vandaag in het Russisch
Even niet vergeten dat we ook nog russen meehebben op dit circus, dus ook dat kan wel is belangrijk zijn. Zet je schrap, daar gaan we. Na het tweede pijltje is er uitleg over de uitspraak.
een --> raz --> uitgesproken = ras
twee --> dva --> dvaa uitgesproken
drie --> tri --> spreek triangel uit maar laat de angel vallen
vier --> chetire --> uitgesproken tsjetieree
vijf --> pjat --> a = vuile e
zes --> shest--> sh = sch
zeven --> sem
acht --> vosem --> uitgesproken wossem, begin met het woord mossel en vervang dan de eerste en dan de tweede letter (achterste letter dus en je hebt de juiste uitspraak)
negen -> devjat --> djeevit
tien --> desjat --> djeesit
Zo dat was het dan alweer. Volgende keer een half woordenboekje chinees en hoe spreek ik iemand aan in Spanje. U weze geinformeerd.
Adios Amigos
The Yeti
Even niet vergeten dat we ook nog russen meehebben op dit circus, dus ook dat kan wel is belangrijk zijn. Zet je schrap, daar gaan we. Na het tweede pijltje is er uitleg over de uitspraak.
een --> raz --> uitgesproken = ras
twee --> dva --> dvaa uitgesproken
drie --> tri --> spreek triangel uit maar laat de angel vallen
vier --> chetire --> uitgesproken tsjetieree
vijf --> pjat --> a = vuile e
zes --> shest--> sh = sch
zeven --> sem
acht --> vosem --> uitgesproken wossem, begin met het woord mossel en vervang dan de eerste en dan de tweede letter (achterste letter dus en je hebt de juiste uitspraak)
negen -> devjat --> djeevit
tien --> desjat --> djeesit
Zo dat was het dan alweer. Volgende keer een half woordenboekje chinees en hoe spreek ik iemand aan in Spanje. U weze geinformeerd.
Adios Amigos
The Yeti
Tijd voor Poezie 5
Onze tijd voor poezie is weer is aan de beurt. Niet dat het lang geleden is maar het wordt gesmaakt. Deze keer zijn de dames van de act die zeer toepasselijk ' duizend handen' noemt aan de beurt. En u kent het ondertussen:
Uit mijn pen is ontsproten:
Hoeken en kantjes
Hoeken en kantjes
De dames met duizend handjes
O zo lief
Net een in het babyblauw geschreven brief
Allemaal mooi int coördinaat
Net of het om een koordje gaat
Maar niks is minder waar
Wat ze hier voor u ten toon spreiden hebben ze mooi voor elkaar
Een pluimpje meer daar gaat het niet om
‘t Is het cachet, daar zit het waarom en het daarom
10 vrouwen op een rij
Het ziet er mooi uit en het maakt je blij
Hoeken en kantjes
De dames met duizend handjes
Hoeken en kantjes
De dames met duizend handjes
O zo lief
Net een in het babyblauw geschreven brief
Allemaal mooi int coördinaat
Net of het om een koordje gaat
Maar niks is minder waar
Wat ze hier voor u ten toon spreiden hebben ze mooi voor elkaar
Een pluimpje meer daar gaat het niet om
‘t Is het cachet, daar zit het waarom en het daarom
10 vrouwen op een rij
Het ziet er mooi uit en het maakt je blij
Hoeken en kantjes
De dames met duizend handjes
The Yeti
Tot een volgende ' Tijd voor Poezie'. Onze pen is moe , tot ziens.
Zaterdag 3 november: Dag 26
2 shows vandaag. Buiten het feit dat ik mij een bult verschoot over wie mij belde via skype, was het en rustige dag, zonder noemenswaardige problemen. Ik dank u allen voor het luisteren en voor het zien (spijtig genoeg valt er vandaag niks te zien). Oeps dat kan niet, hier valt altijd iets te zien. Ben je eens met iets gestart, dan hou je dat vol. Dus dames en heren aflevering 4 in onze reeks mooie aziatische vrouwen. Een klapper.
Vrijdag 2 november: Dag 25
11u vertrokken. Stadsverkenning doen samen met Ingo. We gingen eerst naar Templo de Deblod. Een tempel uit Egypte die ze om god weet welke reden blijkbaar hier hebben neergepoot. Het is een schoon tempelke alleen is het binnenin erg warm en ook niet bepaald approved voor lengtes boven 1m95. Ik liep daar dus half scheef en Ingo die wist zich te redden met het ontwijken van obstakels en dusdanig met zijn haren het plafond schoon te vegen. U ziet foto's van het tempelke. Toen gingen we met een totaal droge keel op een terras zitten waar ik tot mijn grote verbazing niks dan Belgen aantrof. Ze zijn notabene achteraf ook naar de show komen kijken, van public relations gesproken. Daarna ging het naar el Téléferico, u hoort het goed, de kabelbaan. Met enig wat vertraging ( Spanjaarden hebben veel tijd) stapten we in ons baksken en gingen we met de kabelbaan van het parc aan de stadsrand naar Casa del Campo. We kwamen daar een man tegen die op een eenwieler accordeon aan het spelen was en een boom die we zelf inhoud moesten geven ( en dat hebben dan maar gedaan ook.Daar zijn we dan naar het meer geweest ( cfr. maandag 29 november) en hebben daar nog wat gedronken. Ons avontuur was er eentje om niet te vergeten. Part 2 is voor in Mallorca.
The Yeti
Adios Amigos
Donderdag 1 november: Dag 24
Een feestdag, ook voor de yeti? Mooi niet. Werken geblazen. Vandaag 1 showken, vervroegd, om 17 uur. Voor de rest in bed gelegen. Morgen gaan we op stap onder reuzen. U ziet die andere reus hier al op foto. Morgen samen op stap (1m98 en 2m05), respectievelijk Den Ingo & The Yeti. Voelt iedereen zich veilig! AY!! Daar kan de Joeri van Jim TV nog wat van leren.
Adios Amigos
The Yeti
p.s. verder geen commentaar, den inkt was op.
preview voor morgen
--> Twee reuzen op stap in Spaanse Metropool
(The yeti & Ingo maken stad onveilig)
--> We worden hot in town
( Piratas-Piratas ticketjes worden schaars )
zaterdag 3 november 2007
Vandaag 31 oktober: Dag 23
Halloween, tis men favoriete feest, dan ben ik verkleed in een griezelbeest. Met halloween ben je welkom in de hel, dan krijg je de kriebels, je bibbert uit je vel. Het refein van Halloween van de M-kids, zeer goed om deze dag mee in te zetten. Vandaag 1 showke en dan jepla, een beestje fouwen (of op zijn engels Let's Pake a Marty). Opvallend, we beginnen steeds meer in de markt te liggen. Een goed bezette show is altijd leuk om draaien. Onder het motto 'laat het vooral geen routine worden' en ook 'Let's enjoy' , deden we alweer ons uiterste best, wat tot een mooie show leidde. Later die avond was het tijd voor een uitje. Een clubke doen is ook maar een clubke doen, een discotheekske doen is ook maar een discotheekske doen, maar een danstheather zoals dit, daar gaan we voor. Maarliefst 7 verdiepingen hoog, stijlen van muziek teveel en een massa volk waaronder heeel mooie meiden. Eerlijk is eerlijk, de goeie cocktail voor The Yeti om een fantastische avond te beleven. Lag het nu aan die 2 amerikaanse schoonheden uit California of zaten die 2 Spaanse chicas er voor een deel tussen of had misschien Lara ( de schoonheid achter de bar) er wat mee te maken,ik weet het niet, maar om de een of andere reden was de muziek in het R&B - ruim zo aanstekelijk dat er prompt een feestelijke sfeer in de lucht hing toen the yeti er binnen ging. Ik heb voor u sfeer foto's en de foto's van the yeti met de 2 californische schoonheden. Het was echt een 'O, what a night'
Adios Amigos
The Yeti
Preview voor morgen
--> Madrid kijkt raar op van werklui
(the yeti, helemaal the jobfreak, werkt op ne feestdag)
--> Madrid wordt zot, 2 reuzen in de stad
(The yeti ontmoet die andere reus, Ingo)
woensdag 31 oktober 2007
Tijd voor Poezie 4
Als er 1 koppel is dat het ook verdiend van in de poezie betrokken te worden zijn het wel Oxana & Vitaly. Het Russische koppel dat met verve het publiek weet te bespelen, met een acte die grenst aan het ongelooflijke. Theeft denkwerk gekost maar het staat op papier.
Uit mijn pen is ontsproten:
Emotionele Broosheid
Weet je wat men beklijvend noemt
En wat menig mens roemt
Het is te omschrijven als de levendigheid van het onbereikbare
Dat wat op het einde zit van het vatbare
Wat man en vrouw hier doen
Vraagt veel van wat nu is, in de schoen
Het ijle is hen niet gekend
Het is hen meer bekend
De schoonheid komt pas bovendrijven
Als je ze ziet samensmelten, die twee lijven
En dan hebben ze het helemaal voor mekaar
Want dan heb jij ook voor hen een applaus klaar.
Elke keer weer
Daar is hij dan onze russische beer
Zij maakt het allemaal zo verfijnd
Er is gewoon niks dat de act ondermijnd
En dan is daar het moment
Waar ook jij de koude rilling kent
Even geen piratenstrijd
Maar wel echte emotionele broosheid
The Yeti
Weet je wat men beklijvend noemt
En wat menig mens roemt
Het is te omschrijven als de levendigheid van het onbereikbare
Dat wat op het einde zit van het vatbare
Wat man en vrouw hier doen
Vraagt veel van wat nu is, in de schoen
Het ijle is hen niet gekend
Het is hen meer bekend
De schoonheid komt pas bovendrijven
Als je ze ziet samensmelten, die twee lijven
En dan hebben ze het helemaal voor mekaar
Want dan heb jij ook voor hen een applaus klaar.
Elke keer weer
Daar is hij dan onze russische beer
Zij maakt het allemaal zo verfijnd
Er is gewoon niks dat de act ondermijnd
En dan is daar het moment
Waar ook jij de koude rilling kent
Even geen piratenstrijd
Maar wel echte emotionele broosheid
The Yeti
Taalles 1
Wie onder u graag eens een woordje in een vreemde taal spreekt zal het zeker apprecieren dat er vanaf nu ook een rubriek Taalles op deze webstek voorkomt. Dus aan elk van u zet u vooral schrap. Vandaag tellen we tot tien in het chinees. U ziet het vlaamse woord, dan het spaanse equivalent en dan het chinees equivalent. Tot slot krijgt u ook nog de fonetische uitspraak.
een --> uno --> YI--> scherp i klank tong tegen gehemelte
twee --> dos --> RE --> de muzieknoot met klemtoon op de e
drie --> tres --> SAN --> gewoon zoals het er staat
vier --> cuatro --> SI --> gewoon zoals het er staat
vijf --> cinco --> WO --> klemtoon op de w
zes --> seis --> NJO --> klemtoon op NJ
zeven --> seite --> TSCHI --> de klemtoon op de i
acht --> ocho --> PAE --> klemtoon op de A
negen --> nueve --> DSJO --> klemtoon op de o
tien --> diez --> CHEJE->eerste e is scherp , tweede e is dof
Zo , tot een volgende taalles
The Yeti
een --> uno --> YI--> scherp i klank tong tegen gehemelte
twee --> dos --> RE --> de muzieknoot met klemtoon op de e
drie --> tres --> SAN --> gewoon zoals het er staat
vier --> cuatro --> SI --> gewoon zoals het er staat
vijf --> cinco --> WO --> klemtoon op de w
zes --> seis --> NJO --> klemtoon op NJ
zeven --> seite --> TSCHI --> de klemtoon op de i
acht --> ocho --> PAE --> klemtoon op de A
negen --> nueve --> DSJO --> klemtoon op de o
tien --> diez --> CHEJE->eerste e is scherp , tweede e is dof
Zo , tot een volgende taalles
The Yeti
Tijd voor poezie 3
Ja we blijven bezig altijd. Tijd nu om ons begin-item eens in de bloemetjes te zetten. De voorstelling begint met een magier en hij vormt ook een beetje leidraad doorheen ons Piratenverhaal.
Uit mijn pen is Ontsproten
Magisch
Hij trekt het in gang
Hij zorgt voor de big bang
Met hem is het lekker spannend
En is je volgende vraag steeds prangend
Hij heeft duizend gezichten
Soms is hij eens mooi
Dan verschijnt opeens de dood
Het bindt het verhaal aan mekaar
Hij weet zich op zijn doel te richten
Hij doet wel eens in het wilde weg een gooi
Plots kleurt alles blauw en rood
Entree van een kolkende menigte, ik staar
Vaak zit in het kwaad veel hoogmoed
Ook zijn hart bloed
Het is een spoortje tragisch
En tegenlijk is het magisch
The Yeti
Tot een volgende Tijd voor Poezie
Uit mijn pen is Ontsproten
Magisch
Hij trekt het in gang
Hij zorgt voor de big bang
Met hem is het lekker spannend
En is je volgende vraag steeds prangend
Hij heeft duizend gezichten
Soms is hij eens mooi
Dan verschijnt opeens de dood
Het bindt het verhaal aan mekaar
Hij weet zich op zijn doel te richten
Hij doet wel eens in het wilde weg een gooi
Plots kleurt alles blauw en rood
Entree van een kolkende menigte, ik staar
Vaak zit in het kwaad veel hoogmoed
Ook zijn hart bloed
Het is een spoortje tragisch
En tegenlijk is het magisch
The Yeti
Tot een volgende Tijd voor Poezie
Vandaag 30 Oktober: Dag 22
Hiep Hiep Hoera, vandaag vieren we onze 100ste show. Feestje!! Werkelijk mooi om zien wat er allemaal geregeld is. Vips in het circus, TV-opnames, een toast achteraf en niet te vergeten: TAART. Mooi ding hoor. Er was ambiance in de zaal en dat kwam het feestje alleen maar ten goede.Iedereen viert, zingt en springt. En ’s avonds, u raadt het al, een chinees feestje. En nu zijn ook daar foto’s van. Niet te vergeten bij de foto’s ook in live – premiere: The yeti eet met stokjes.
Preview voor morgen
--> Het spookt in Madrid
(The yeti en Halloween in Madrid)
Adios Amigos
Preview voor morgen
--> Het spookt in Madrid
(The yeti en Halloween in Madrid)
Adios Amigos
The Yeti
Vandaag 29 Oktober: Dag 21
Het is alweer maandag, o wat vliegt de tijd
We trekken er op uit. We nemen Metrolijn 5 richting Casa del Campo. Het wemelt daar van de attracties. Als je hier als toerist of als zoeker van vreugde en plezier, niet aan je trekken komt dan heb je aardig wat aan de hand. De perfecte locatie voor een week familiaal vermaak en dat soort van aangelegenheden. Het heeft iets weg van een walibi ,een zoo van Antwerpen en doe er nog maar een ‘de ster’ of 2 uit Sint-Niklaas bij en als je dat allemaal in het Zonienwoud zet, dan heb je ongeveer wat er hier aan de hand is. Serieuze investeringen als je het mij vraagt maar goed het is hier. En dan is er dat meer ( aan metrostation Lago) waar je spontaan bij gaat dagdromen. Ik was eerst een kijkje gaan nemen aan de zoo, leek me mooi maar was niet zo interessant (gezien ook mijn doel van vandaag) om er nog 2 uur in rond te wandelen (twas kort tegen sluitingsuur). Ik ging op zoek naar de plaats waar vanaf volgende week ging uitgevochten worden wie het nummer 1 was in het vrouwentennis. Waar zal ons Justineken het beste van zichzelf geven en vooral, hoe ziet het er daar allemaal uit. Wel mensen, het ziet er geweldig uit. Alles is zowaar indoor en het situeert zich aan het glazen paleis, een 500 meter van het meer. Mooi is het. De natuur en al wat er te beleven valt is heus mooi om zien. Met een karrenvracht aan foto’s trok ik verder. Bij het meer aangekomen was ik al dichter bij mijn doel. Het moet echter gezegd: ik was nog steeds op een dwaalspoor, terwijl al wel 5 mensen beweerden te weten waar ik moest zijn. Na het meer al van 8 kanten te hebben gezien besloot ik de grove middelen in te zetten en het te vragen aan een kajakker op het water. De man in kwestie stuurde mij naar de overkant van het meer en dan moest ik op de heuvel gaan en dan zou ik de tenniscourts zien liggen. Ik ging op de heuvel en jawel, ik zag tenniscourts. Mijn eerste bedenking die ik maakte was of de schaal van dit tenniscourtpark voldeed aan de voorwaarden van een masterstornooi. Op de velden waren kinderen aan het trainen en een of andere tweelingbroer van Rafa Nadal aan het oefenen. Er was een klein gebouw (precies de kantine van de korfbal van Appels) dat moest dienst doen als opvangkamer en douches. Ik wist aan mijn neus dat ik fout zat. Er stopte een wagen aan de parking (die zo groot was al de parking van den aldi in Schoonaarde). De meneer die uitstapte leek me verstandig genoeg om te weten wat ik zocht. Ik zat helemaal fout. Ik moest de overkant zijn. Het was 15 minuten lopen werd me door deze heer ingepraat. Ik begon er de rittepetitjes van te krijgen. Dus ik weer van de heuvel en richting meer. En plots liep het daar… personeel van het domein. Die mevrouw noemde Piz ( en daar is voor de rest niks mis mee) en ze wist in haar allerbeste Engels efkes uit te leggen dat ik aan het kleine ronde puntje voor het meer naar rechts moest. Aaaaaaah, maar dat was fijn om weten. Oja, zeer fijn om weten. Ik ging op wandel, maar nu komt het. Ik was nog geen 20 meter ver of er stopte een toeterende auto. Ik moest instappen, ik kreeg een privé-rondleiding. Cool was dat zeg. Door elke onoverkomelijke barriere reed zij op haar dooie gemak door. Ze wist me te vertellen dat het mij nooit ging lukken om dit allemaal te zien zonder een personeelslid. Ik vroeg haar waarom ik de eer had en zij antwoordde dat dat was omdat ik er zeer vriendelijk uitzag. Ik moet u niet vertellen dat ik vol ongeduld zat uit te kijken naar wat ik zou te zien krijgen. Ik mag zeggen dat het er allemaal heel mooi uit ziet. Foto’s heb ik maar ze zijn niet bepaald scherp. Het was een fijne ervaring om het hele gebeuren al eens op voorhand te zien. Daarna nog afgezakt naar het museo de jamon voor een boterham met buighesp zoals ze die alleen in Spanje verkopen. Toen rinkelde mijn telefoon en vroeg Sainah of ik zin had om wat te gaan drinken. Natuurlijk, the yeti is always ready for fiesta. Een normaal mens denkt dat dat de afsluiter is van de avond, maar the yeti belandde om onverklaarbare reden weer bij de chinezen en het was weer fiesta. En zo besloten we een prachtige maandag.
Preview voor morgen:
--> Bakkerij Jos van het Madrileense Achter-het-hoekse doet zaken
(The yeti and the cake)
--> Schoon volk in het circus
( Vips in town )
We trekken er op uit. We nemen Metrolijn 5 richting Casa del Campo. Het wemelt daar van de attracties. Als je hier als toerist of als zoeker van vreugde en plezier, niet aan je trekken komt dan heb je aardig wat aan de hand. De perfecte locatie voor een week familiaal vermaak en dat soort van aangelegenheden. Het heeft iets weg van een walibi ,een zoo van Antwerpen en doe er nog maar een ‘de ster’ of 2 uit Sint-Niklaas bij en als je dat allemaal in het Zonienwoud zet, dan heb je ongeveer wat er hier aan de hand is. Serieuze investeringen als je het mij vraagt maar goed het is hier. En dan is er dat meer ( aan metrostation Lago) waar je spontaan bij gaat dagdromen. Ik was eerst een kijkje gaan nemen aan de zoo, leek me mooi maar was niet zo interessant (gezien ook mijn doel van vandaag) om er nog 2 uur in rond te wandelen (twas kort tegen sluitingsuur). Ik ging op zoek naar de plaats waar vanaf volgende week ging uitgevochten worden wie het nummer 1 was in het vrouwentennis. Waar zal ons Justineken het beste van zichzelf geven en vooral, hoe ziet het er daar allemaal uit. Wel mensen, het ziet er geweldig uit. Alles is zowaar indoor en het situeert zich aan het glazen paleis, een 500 meter van het meer. Mooi is het. De natuur en al wat er te beleven valt is heus mooi om zien. Met een karrenvracht aan foto’s trok ik verder. Bij het meer aangekomen was ik al dichter bij mijn doel. Het moet echter gezegd: ik was nog steeds op een dwaalspoor, terwijl al wel 5 mensen beweerden te weten waar ik moest zijn. Na het meer al van 8 kanten te hebben gezien besloot ik de grove middelen in te zetten en het te vragen aan een kajakker op het water. De man in kwestie stuurde mij naar de overkant van het meer en dan moest ik op de heuvel gaan en dan zou ik de tenniscourts zien liggen. Ik ging op de heuvel en jawel, ik zag tenniscourts. Mijn eerste bedenking die ik maakte was of de schaal van dit tenniscourtpark voldeed aan de voorwaarden van een masterstornooi. Op de velden waren kinderen aan het trainen en een of andere tweelingbroer van Rafa Nadal aan het oefenen. Er was een klein gebouw (precies de kantine van de korfbal van Appels) dat moest dienst doen als opvangkamer en douches. Ik wist aan mijn neus dat ik fout zat. Er stopte een wagen aan de parking (die zo groot was al de parking van den aldi in Schoonaarde). De meneer die uitstapte leek me verstandig genoeg om te weten wat ik zocht. Ik zat helemaal fout. Ik moest de overkant zijn. Het was 15 minuten lopen werd me door deze heer ingepraat. Ik begon er de rittepetitjes van te krijgen. Dus ik weer van de heuvel en richting meer. En plots liep het daar… personeel van het domein. Die mevrouw noemde Piz ( en daar is voor de rest niks mis mee) en ze wist in haar allerbeste Engels efkes uit te leggen dat ik aan het kleine ronde puntje voor het meer naar rechts moest. Aaaaaaah, maar dat was fijn om weten. Oja, zeer fijn om weten. Ik ging op wandel, maar nu komt het. Ik was nog geen 20 meter ver of er stopte een toeterende auto. Ik moest instappen, ik kreeg een privé-rondleiding. Cool was dat zeg. Door elke onoverkomelijke barriere reed zij op haar dooie gemak door. Ze wist me te vertellen dat het mij nooit ging lukken om dit allemaal te zien zonder een personeelslid. Ik vroeg haar waarom ik de eer had en zij antwoordde dat dat was omdat ik er zeer vriendelijk uitzag. Ik moet u niet vertellen dat ik vol ongeduld zat uit te kijken naar wat ik zou te zien krijgen. Ik mag zeggen dat het er allemaal heel mooi uit ziet. Foto’s heb ik maar ze zijn niet bepaald scherp. Het was een fijne ervaring om het hele gebeuren al eens op voorhand te zien. Daarna nog afgezakt naar het museo de jamon voor een boterham met buighesp zoals ze die alleen in Spanje verkopen. Toen rinkelde mijn telefoon en vroeg Sainah of ik zin had om wat te gaan drinken. Natuurlijk, the yeti is always ready for fiesta. Een normaal mens denkt dat dat de afsluiter is van de avond, maar the yeti belandde om onverklaarbare reden weer bij de chinezen en het was weer fiesta. En zo besloten we een prachtige maandag.
Preview voor morgen:
--> Bakkerij Jos van het Madrileense Achter-het-hoekse doet zaken
(The yeti and the cake)
--> Schoon volk in het circus
( Vips in town )
--> Wereldpremiere in Madrid
(The Yeti eet met stokjes)
Meer weten en meer zien. Slechts 1 adres http://theadventuresoftheyeti.blogspot.com/
Adios Amigos
Meer weten en meer zien. Slechts 1 adres http://theadventuresoftheyeti.blogspot.com/
Adios Amigos
Weekend van 26 tot 28 oktober
Waarom duurt het zo lang omdat ik weer updated ben. Wel het was een behoorlijk druk weekend. 5 shows draaien is niet overdreven maar onderschatten mag je het nooit. Blijft gaas geven is de boodschap. Dat doen we dan ook. Zondagavond werd afgesloten met de verjaardag van Li Peng. Mooi feestje. Chinezen en hun verjaardag staat gelijk aan de pan op het vuur in het midden van de tafel en dan gezellig leuk kwebbelen en eten. Foto’s zijn helaas niet van de partij van dat feestje. Wat ik u echter wel bied is aflevering 3 van Aziatische Schoonheden.
Preview voor morgen:
--> Reus in de jungle van Madrid
(The Yeti in Casa del Campo)
vrijdag 26 oktober 2007
Tijd voor Poezie 2
Ons volgende opzet. Een niet onderschatten item in de show: De hoedjes.Het is niet alleen grappig en krachtig. Ze zijn ook geheel waardig het slot van de show. En dat is het uitgangspunt van dit gedicht. Uit mijn pen is ontsproten:
Die chinees met die hoed
Ik kwam eens thuis van werk en daar zag ik wat
Alsof hij me gevolgd had
Vraag me vooral niet hoe hij het doet
Daar is hij weer die chinees met die hoed
Zwierig is de klank
Alle lijven zijn rank
Bedenk het zo gek je wil
Maar dit is pure kunst en geen grill
De kleur is geel
Maar de hoed zegt veel
Ze doen het zo machtig
Het is ook zo krachtig
Met 3 dan nog wel
En ze missen zelden een tel
De storm begint pas echt
Wanneer een renpaard met vier cirkelende hoeden vecht
Ze zijn nu niet meer te stoppen
“Wil dan is iemand zijn hoedje droppen?”
"Nee hoor" zeggen ze dan
Dat is iets wat nu niet kan
Verwacht ze uiteindelijk maar op een hoop
Zeg me dan nu maar waar ik zo een hoedje koop
Het is echt zo fijn
En jij zit hier vanavond, erbij te zijn.
Ik kwam eens thuis van werk en daar zag ik wat
Alsof hij me gevolgd had
Vraag me vooral niet hoe hij het doet
Daar is hij weer die chinees met die hoed.
The YETI
Tot zover Tijd voor poezie
Tot een volgende
Adios Amigos
Die chinees met die hoed
Ik kwam eens thuis van werk en daar zag ik wat
Alsof hij me gevolgd had
Vraag me vooral niet hoe hij het doet
Daar is hij weer die chinees met die hoed
Zwierig is de klank
Alle lijven zijn rank
Bedenk het zo gek je wil
Maar dit is pure kunst en geen grill
De kleur is geel
Maar de hoed zegt veel
Ze doen het zo machtig
Het is ook zo krachtig
Met 3 dan nog wel
En ze missen zelden een tel
De storm begint pas echt
Wanneer een renpaard met vier cirkelende hoeden vecht
Ze zijn nu niet meer te stoppen
“Wil dan is iemand zijn hoedje droppen?”
"Nee hoor" zeggen ze dan
Dat is iets wat nu niet kan
Verwacht ze uiteindelijk maar op een hoop
Zeg me dan nu maar waar ik zo een hoedje koop
Het is echt zo fijn
En jij zit hier vanavond, erbij te zijn.
Ik kwam eens thuis van werk en daar zag ik wat
Alsof hij me gevolgd had
Vraag me vooral niet hoe hij het doet
Daar is hij weer die chinees met die hoed.
The YETI
Tot zover Tijd voor poezie
Tot een volgende
Adios Amigos
Vandaag 25 oktober : Dag 17
Jooooo de mannen & de vrouwen.Vandaag was weer zo een dag waarop niks te beleven valt. Tenminste dat denk je tot je uit de bedstee bent en het licht gaat doen van een circus. Showke draaien, jiha. Vandaag weer zalige jamon iberico op stokbrood gegeten. Ze noemen dat hier een boccadillo (broodje).Desperadosje om de dag af te sluiten en de dag is weer om. Vandaag ook foto's gekregen van Sainah. Om u geheugen op te frissen: Maandag stonden we aan een paard (zoek even bij de tekst van maandag en je weet wel waar ik het over heb). Hier zie je nog een grappige foto van the yeti en het paard.
Preview voor morgen
--> veel water stroom door Madrid
( The yeti wast kleren)
--> Madrid word piratendol
( The yeti flyert zich zot)
donderdag 25 oktober 2007
Vergelijkingsverslag 1
Voor het eerste vergelijkingsverslag leek het me leuk om even in de Sportsfeer te begeven. Wat is het verschil tussen Santiago Bernabeu & San Siro. Wat hebben ze gemeen is een gemakkelijke vraag. Er huizen de twee beste clubs van Europa, of moet ik zeggen de 3 beste.
Real Madrid, Inter & AC Milan zijn toch al wat portefeuilles bij elkaar. Maar infrastructureel nu. Laat ons even zien. De kleedkamers zijn al iets. Bij Real mag je de echte kleedkamers niet eens binnen. Ze tonen je die van de bezoekers. Eerlijk is eerlijk zelfs die is mooi. San Siro is dan weer iets openlijker. Om helemaal gek van te worden. Inter is een gewone redelijk normale kleedkamer, terwijl die van AC echt niet te overziene luxe heeft. In die kleedkamer zit je in een leren zetel en bovendien heb je een tv-scherm met je naam erop. En als het dan nog niet genoeg is krijg je de uitleg wat je goed of fout gedaan heb van je trainer in een decor dat helemaal weggesleurd is uit Star-Trek. Het enige dat daar nog mankeert is en manier voor de trainer om zich over te laten stralen van plaats naar plaats. 2 stadions, 3 clubs en een massa aan geld. Voetbal het is me wat. De foto’s mijn bestekens liegen er niet om. De bovenste twee is bernabeu, de drie onderste san siro. Dat stadium noemt eigenlijk Guisseppe meazza
Adios
Amigos
Real Madrid, Inter & AC Milan zijn toch al wat portefeuilles bij elkaar. Maar infrastructureel nu. Laat ons even zien. De kleedkamers zijn al iets. Bij Real mag je de echte kleedkamers niet eens binnen. Ze tonen je die van de bezoekers. Eerlijk is eerlijk zelfs die is mooi. San Siro is dan weer iets openlijker. Om helemaal gek van te worden. Inter is een gewone redelijk normale kleedkamer, terwijl die van AC echt niet te overziene luxe heeft. In die kleedkamer zit je in een leren zetel en bovendien heb je een tv-scherm met je naam erop. En als het dan nog niet genoeg is krijg je de uitleg wat je goed of fout gedaan heb van je trainer in een decor dat helemaal weggesleurd is uit Star-Trek. Het enige dat daar nog mankeert is en manier voor de trainer om zich over te laten stralen van plaats naar plaats. 2 stadions, 3 clubs en een massa aan geld. Voetbal het is me wat. De foto’s mijn bestekens liegen er niet om. De bovenste twee is bernabeu, de drie onderste san siro. Dat stadium noemt eigenlijk Guisseppe meazza
Adios
Amigos
Tijd voor Poezie 1
Het moet gezegd, het is echt een ferme show. Op deze webstek hoor ik ook heel mooie commentaar en dat doet deugd. Maar toch mankeert er nog iets en dat is de pure creativiteit laten opborrelen.
Dames en Heren, daarom is hier het eerste poeziemoment.
Een showmoment dat een gedicht verdiend. De dames met hun vaas verdienen echt meer. Ik kroop voor hen in de pen. Uit mijn pen is ontsproten:
De Vrouwtjes Vaas
De vrouwtjes Vaas die zijn niet dwaas
Hun vaas is als voor muizen de lekkerste kaas
“ Ze willen er zich zelfs voor dubbel plooien” zei Mevrouw van Royen
“ ’t Is een heel gedoe” zei Meneer Devroe
“ Om jezelf helemaal te verbazen” zei de zoon van boer Frazen
“ En dat allemaal zo verfijnd “ zei juffrouw Uiteynd
De tafel heel erg mooi versierd
’t Lijkt net of men hier alle dagen een feestje viert
“Zwijg stil want daar komt het al” zei de heer Bal
“Tis weer tijd voor sport” zei een dame heel kort
“ Ze gaan weer stunten, kijk dat aan” zei die vent met die smoking aan
“ En zo gaat het alle dagen door” zei buurvrouw Taloor
En dan is het maandag
Wanneer je geen vaas bespeuren mag
“Das hun dagje uit huis” zei jongeheer Kruis
“Een drukke dag int straat” zei de dochter van de supermarktmagnaat
“ Iedereen loopt met ze mee” zei een journalist op tevee
“ De mensen willen gewoon een foto” riep die kale vanuit zijn auto
Toen viel de avond eens te meer
En de volgende dag waren ze er weer
Je kan het echt op je vingers tellen
Je zou er eigenlijk perfect een ticketje voor kunnen bestellen
De vrouwtjes Vaas die zijn niet dwaas
Hun vaas is als voor muizen de lekkerste kaas
The YETI
Hun vaas is als voor muizen de lekkerste kaas
“ Ze willen er zich zelfs voor dubbel plooien” zei Mevrouw van Royen
“ ’t Is een heel gedoe” zei Meneer Devroe
“ Om jezelf helemaal te verbazen” zei de zoon van boer Frazen
“ En dat allemaal zo verfijnd “ zei juffrouw Uiteynd
De tafel heel erg mooi versierd
’t Lijkt net of men hier alle dagen een feestje viert
“Zwijg stil want daar komt het al” zei de heer Bal
“Tis weer tijd voor sport” zei een dame heel kort
“ Ze gaan weer stunten, kijk dat aan” zei die vent met die smoking aan
“ En zo gaat het alle dagen door” zei buurvrouw Taloor
En dan is het maandag
Wanneer je geen vaas bespeuren mag
“Das hun dagje uit huis” zei jongeheer Kruis
“Een drukke dag int straat” zei de dochter van de supermarktmagnaat
“ Iedereen loopt met ze mee” zei een journalist op tevee
“ De mensen willen gewoon een foto” riep die kale vanuit zijn auto
Toen viel de avond eens te meer
En de volgende dag waren ze er weer
Je kan het echt op je vingers tellen
Je zou er eigenlijk perfect een ticketje voor kunnen bestellen
De vrouwtjes Vaas die zijn niet dwaas
Hun vaas is als voor muizen de lekkerste kaas
The YETI
Ik sluit hiermede de eerste Tijd voor poezie af.
Bovenaan ziet u foto's van de vrouwtjes vaas.
Vandaag 24 oktober: Dag 16
Spanje is zonder meer onveilig, nu we al een paar dagen met een groep chinezen door de metro cruisen. En je ziet dan iedereen zo kijken, hoor jij daar bij. Ja, idd ik hoor daar bij. Dus als ik nu is zeg met alle chinezen maar niet met den dezen, dan ben je echt wel even bezig.
Nee, het zijn een bende vriendelijke chinezen. Je gaat er op de duur echt van houden. Zet nu gerust even de plaat ‘we are family’ op, das gewoon de perfecte sfeer. Ik zie u allen graag en zij mij blijkbaar ook, wist de trainer mij te vertellen. Om het met een Clouseau-statement te zeggen: Mensen, neem een blaadje en noteer, doe maar chinees ik wil nog meer. Lalalalala.
Deze morgen was het Masterclass. 300 jongens en meisjes tussen 6 en 10 jaar van de circusschool die komen kijken wat het is om een professionele circusartiest te zijn.
Wow, wat een menigte. En de komende 2 weken is het weer van dat, maar dan 600. En continu de vraag van de juffrouwen of de reus ook een circusartiest was. Gezien het leven soms echt en circus kan zijn, heb ik maar een vertwijfelde SI geantwoord.
Volgende masterclass krijgt u foto’s te zien. Het fototoestel was om de een of de andere reden spoorloos verdwenen. Volgende Masterclass beter.
Voor de rest is het weer showke draaien vandaag. En zekeringentjes heb ik ook gekocht vandaag bij een heel erg lieve meneer. Duizend kleine schuifjes en die meneer (die blijkbaar mijn bedovergrootvader nog had gekend) wist, letterlijk waar, te zeggen wat er in elk schuifje zat. Ja hoor en dan was de show weer is afgelopen maar niet getreurd. Morgen is er weer eentje. Zo en alleen zo gaan de avonturen van the yeti, on and on. Voor vandaag doe ik alvast het licht uit. De muziek zal langzaam uitfaden. Als het goed is slaap je als die uit is.
Zo vrienden, tot een volgende
The Yeti
Adios Amigos
Preview voor morgen
--> Er worden bomen gekapt in Madrid tot snoones
(the yeti knapt even een uitslaapuiltje) J
--> Chinees eten het geheim
(the yeti op de koksschool bij de chinezen)
Nee, het zijn een bende vriendelijke chinezen. Je gaat er op de duur echt van houden. Zet nu gerust even de plaat ‘we are family’ op, das gewoon de perfecte sfeer. Ik zie u allen graag en zij mij blijkbaar ook, wist de trainer mij te vertellen. Om het met een Clouseau-statement te zeggen: Mensen, neem een blaadje en noteer, doe maar chinees ik wil nog meer. Lalalalala.
Deze morgen was het Masterclass. 300 jongens en meisjes tussen 6 en 10 jaar van de circusschool die komen kijken wat het is om een professionele circusartiest te zijn.
Wow, wat een menigte. En de komende 2 weken is het weer van dat, maar dan 600. En continu de vraag van de juffrouwen of de reus ook een circusartiest was. Gezien het leven soms echt en circus kan zijn, heb ik maar een vertwijfelde SI geantwoord.
Volgende masterclass krijgt u foto’s te zien. Het fototoestel was om de een of de andere reden spoorloos verdwenen. Volgende Masterclass beter.
Voor de rest is het weer showke draaien vandaag. En zekeringentjes heb ik ook gekocht vandaag bij een heel erg lieve meneer. Duizend kleine schuifjes en die meneer (die blijkbaar mijn bedovergrootvader nog had gekend) wist, letterlijk waar, te zeggen wat er in elk schuifje zat. Ja hoor en dan was de show weer is afgelopen maar niet getreurd. Morgen is er weer eentje. Zo en alleen zo gaan de avonturen van the yeti, on and on. Voor vandaag doe ik alvast het licht uit. De muziek zal langzaam uitfaden. Als het goed is slaap je als die uit is.
Zo vrienden, tot een volgende
The Yeti
Adios Amigos
Preview voor morgen
--> Er worden bomen gekapt in Madrid tot snoones
(the yeti knapt even een uitslaapuiltje) J
--> Chinees eten het geheim
(the yeti op de koksschool bij de chinezen)
woensdag 24 oktober 2007
Retroverslag 1
Ik neem jullie even mee terug in de tijd. Nee ik ga niet mijn vriend Barabas bellen en ook niets anders fantaseren. Nee we gaan terug in het brein van The yeti. Gisteren liep ik rond in de stad.
Op zoek naar een vislijn om dingen terug op te vissen uit het verleden. Tis niet zozeer een lange vislijn dat ik nodig heb. Wel één van een behoorlijke lengte hoor maar vooral een stevige. Breek er vooral uw hoofd niet over alstublieft wat daar juist achter zit. Weet gewoon dat het klopt wat ik hier vertel.
Toen ik de vislijn had gevonden, moest ik nog uitzoeken waar ik naar ging vissen.
Toegegeven voor het eerste retroverslag duurde dat niet echt lang.
Laat ons een het avontuur oprakelen van een avondje Rode plein in Moskou.
We schrijven Kerstperiode 2006.
Om eerlijk te zijn het is een pracht van een plein en je moet er is geweest maar er zit verdorie een historie achter waar boeken over volgeschreven zijn. Met een, op zijn minst gezegd, grappige bende op tour. Wat betreft de lokale bevolking merk je toch wel het contrast tussen de russische mentaliteit en de pro-europese mentaliteit. Niet tegenstaande zijn er ook heel wat Europese aangelegenheden die je terugvindt in dit land. Wou je schaatsen, geen probleem er staat dezer dagen altijd een piste op het Rode plein. Kerstmarkt moest je even zoeken maar vond je er ook en over de koppen lopen is daar geen gezegde, dat is daar gewoon zo. Heel simpel, wil je ergens heen, dan is het jezelf door een menigte wroeten. Dit wel alleen op feestdagen rond de kerstperiode. Maar Moskou het is een droom geweest en die droom is in vervulling gegaan. Ik laat u meegenieten van een aantal sfeerbeelden. En zeggen dat ik daarvoor het beroemdste konijn ter wereld moet bedanken. Jaja, tis me wat.
Vandaag 23 oktober: Dag 15
Daar gaan we weer, o ja , daar gaan we weer. En hebben we er zin , ja hoor, we hebben er zin in. De show is mooi en ze zal er weer staan en nog liefst als een huis. Als het staat als een chinese tempel is dat natuurlijk ook goed. Vandaag begonnen aan mijn I-know-sheet. De complete santenboetiek van loom tot toestel doorweven met kleurtjes en symbooltjes en digit-presets. Mooi werk waar je achteraf nog deftig wat plezier van hebt. Manman , als je er wat voor doet kan het mooi zijn.
Dames en heren in de reeks mooie aziatische vrouwen is dit aflevering 2. Ik stel u bij deze voor aan onze model van de dag. Voor de dames is er vanaf morgen ook de reeks mooie aziatische mannen, dit geheel zonder bijbedoelingen.
The Yeti
Preview voor morgen
--> Terug naar excentrieke school met reus
(The yeti op de masterclass in circo Price)
--> Medicijnen voor lampen gekocht in spanje door een reus
(The yeti koopt zekeringen)
U ziet, hoort en bent er natuurlijk zelf ook terug bij , morgen, http://theadventuresoftheyeti.blogspot.com/
Het adres voor een lach en een traan en toen kwam er een zwaan... Neeje, das erover.
Voor een keertje meer komt u uit bij Bartje de beer ... Die klinkt wel
Tapaatje hier, tapaatje daar, kom effe naar Madrid en ik maak ze zo voor je klaar... Ja dat is em.
Adios Amigos
The yeti
dinsdag 23 oktober 2007
Vandaag 22 Oktober : Dag 14
Ge gelooft het nooit maar op een dag als vandaag kan ik echt alleen maar zeggen : I feel like in heaven. Wat is er toch maar allemaal aan de hand. Vandaag ontbijten om 10u45, leuke tijd. En om 12 uur de bus op met de chinezen. We gingen, en ja u hoort het goed, sightseeing doen met chinezen. Om u een idee te geven das minder erg dan met Japanners, maar toch ook nog vrij onoverzichtelijk. Enfin, wij mee. God, jongens toch. Mijn vooroordelen voor sightseeing met die mannen vielen met bosjes van boord. Azo ferm. Eerste stop: de plazza espagnol. Daar staat een standbeeld met ruiters op paarden (reusachtig standbeeld). Het duurde welgeteld 5 minuten of het standbeeld zat vol chinezen. 'Hey, kijk' riep een nederlandse meid ( Sainah): er zit een belg tussen de chinezen!' En daar was ik. Even komen piepen kan geen kwaad. Die paarden zullen ook gedacht hebben: Al die chinezen en dan nog nen belg. Achja, sightseeing, je weet hoe dat gaat. Wij terug de bus in. Het fototoestel terug in het fototoestelzakske en GO! Volgende stop meneer de chauffeur. En jepla , wij weg naar de volgende stop. Pallaccio Real. Mooi man, echt heel mooi. En wat ik u nu ga vertellen, slaat elk vorm van werkelijkheid. Alle Chinezen wilden met mij op de foto. Kheb er zo een 10tal in mijn nek gehad. Het kan allemaal bij the yeti. En dan waren er zelfs Britten die vroegen of ik bekend was ofzo. Achja , dromen het kan altijd, nietwaar.
Als een chinezen rond je ligt te lopen en perse leuk wil doen rond jou is de oplossing: leg hem over u schouder. Voorbeeld ziet u hier. Heel gemakkelijk hoor. Diegene die met mij op de foto staat, a.h.w. in mekaar gehaakd, is de kleinste en tevens beste vriend van the yeti : Cheng qin
Na die fotosessie ging het weer richting bus en deden de fototoestellen weer hun verdwijntrucske. Toen was het tijd om even de dorst te lessen en de chinezen tapas te leren kennen. Dit tafereel speelde zich af op de plazza major. Een binnenkoer, twee à drie keer zo groot als de grote markt van Dendermonde. En mag ik dan nu u aandacht voor de laatste locatie: Santiago Bernabeu. Met de chinezen naar de officiele Real Madrid Store. Ze wilden ne souvenir. Asbakken , poppekes, sjallen. Allemaal verkocht aan chinezen. En The yeti... die liep buiten als zijnde de nieuwste aanwinst van Real Madrid BasketballTeam. Ja, tkan verkeren in het leven. De bus lag vol met in slaap vallende chinezen. En 's avonds gingen we samen eten. Naar assia in the wok nog wel. En twas lekker. Zo en alleen geraak je china nooit beu. Wees gerust we zijn het helemaal nog ni beu. Integendeel. Tot slot, nog een gepaste 'Dank u' aan de man die, misschien ook van mij in het verleden, week na week een tikkeltje grijzer wordt. Thanks for the trust. We love it.
Vandaag 21 Oktober : Dag 13
Zozo, allemaal hartelijk welkom in de cyberlight EHBO. Vandaag 2 cybers terug online gebracht. Het loopt lekker, nog eentje wisselen en we zijn weer vertrokken. Het loopt, het draait en we doen het graag. 2 showkes, moet kunnen. Wat is het madrileense circusleven toch fijn. Even iets helemaal anders: Wil de uitvinder van popcorn met zout nu de zaal verlaten en de uitvinder van die met caramel even langs mij passeren. Het is me wat met die 2 soorten popcorn. Ouders die een zoet en een zout kind hebben staan al gauw te kijk met een rekening van 7 euro. Bussiness, het is me wat. En tot slot nog even dit : Wie dacht dat hier geen meiden bij waren die had het toch wel mis, toegegeven Holiday on ice heeft een ruimere keuze. Om u een idee te geven wat ik bedoel ziet u hier een foto van de pracht en praal van de Chinese vrouw.
Vandaag 20 oktober: Dag 12
AH. Dag beste vrienden allemaal. Vandaag is het de allereerste 2-show day (altijd ferm). Ondertussen maken we een stand van zaken van onze sparelampen en is het tijd om eens een cyberlight EHBO in te richten. Maar bon de showkes gingen goed. De metro in , de metro uit, showkes doen en weer hetzelfde verhaal richting hotel. Twee showkes, het is vermoeiend maar het blijft leuk. Tweede showke de zaterdag is gedaan om 23u30, laat maar toch cool.
's Avonds was het tijd voor een Spaghetti à la Yeti. Hij was lekker, zeg dat we het gezegd hebben. By the way geproefd en goedgekeurd door Fré.
Tis ni veel maar da was vandaag.
Preview voor morgen
--> Spaanse radio in circo price
--> Zondag is ook 2 show day
zaterdag 20 oktober 2007
Vandaag 19 Oktober: Dag 11
Holadijee, holadijoo, holadijoepsasa, holadijee. Maten, makkers, San Miguel ( de plaatselijke cerveza). Ontbijtje in de Partida en jepla, ribbedebie. Onder het motto, laat het ons is wat goedkoper doen, gaan we op zoek naar een winkel van Movistar, een spaanse telefoonmaatschappij. In mijn allerbeste spaans tracht ik het uit te leggen en een klein uurtje later wandel ik buiten met mijn nieuwe aanwinst en een spaans telefoonnummer. Vandaag alweer om 20 uur show, khad even tijd. Dus deed ik een terrasje en ging ik kijken naar een keten die ik al een tijdje niet eer gezien heb. El Corte Ingles is en gigantisch concern waar je letterlijk voor alles terecht kunt. Onder botste ik op een plat dendermonds verkeersbord, dat de weg moet wijzen naar de eerste de beste taverne achter de hoek met de naam Bij de Jos. U ziet hier de spaanse en tevens plat-dendermondse verkeersbordvertaling.'s Avonds was het weer tijd voor een drankje deze keer in de Partida. De avond was weer om. Mijn Spaghetti was ook bijgekruid. Morgen is hij top.
Preview voor morgen :
--> Madrid geinjecteerd met dubbele ladingen Piraten
(The Yeti draait eerst double-show-day)
--> Italiaanse saus verdwijnt spoorloos in Madrid
(The Yeti eet Spaghetti )
Voor alle details, ben u op het juiste adres bij http://theadventuresoftheyeti.blogspot.com/
Adios, amigos
Vandaag 18 Oktober: Dag 10
Geloof het of niet maar de spaghettisaus is eindelijk tot stand gekomen, ze moet nu nog een dagske trekken. Cool vandaag showke draaien om 20 uur. Laatste dag in Madrid met Hein. Kerel , we zien mekaar nog. Op de afbraak is hij erbij en als het van mij zou afhangen laat hem er dan bij zijn in Almeria ook. Hein rulez en dat hebben ze geweten in het circus. Showke was weer aangenaam. Voorts zijn we wat gaan eten in de lounge bar, dat was het dan. Verder niks speciaal
Preview voor morgen
--> Een reus aan de madrileense fonteinen
(The Yeti op plaza Colon)
--> Pittigere italiaanse saus op Spaanse bodem
(The Yeti kruid zijn spaghettisaus optimaal)
--> Ola, como esta? Es Tambien, Movistar
(The Yeti koopt een Spaanse telefoon)
Preview voor morgen
--> Een reus aan de madrileense fonteinen
(The Yeti op plaza Colon)
--> Pittigere italiaanse saus op Spaanse bodem
(The Yeti kruid zijn spaghettisaus optimaal)
--> Ola, como esta? Es Tambien, Movistar
(The Yeti koopt een Spaanse telefoon)
vrijdag 19 oktober 2007
Vandaag 17 oktober: Dag 9
Jepla, hier zijn we weer. Vandaag was het de premiere en het was er 'caramel' op. Het enthousiasme van het spaanse publiek droop van de muren van het Circo Price. Na een dag van tapeke hier, looplichtje daar en de laatste strubbelingen die helemal logisch zijn voor een premieredag, was zo een laaiend enthousiaste menigte wel erg fijn. Achteraf een drankje zoals het bij een premiere hoort ( schoon volk was er natuurlijk ook) en dan tapas aan de gekendste caravan in de hele stad. Zonder meer een fijne avond. Ja, we zijn weer vertrokken voor een paar showkes. Al wie zin heeft, kom effe langs. Madrid is de piratenstad bij uitstek op het moment. Ook nog even dit. Er was maar 1 'star of the evening'. Ze heet SARA. Ze is de dochter van de hoofdfiguur uit circo los horrores en tevens de sleutelfiguur in heel dat circus. Zij wou persé met mij op de foto en ik heb haar beloofd dat ze op mijn weblog komt. Bij deze is dat dus gebeurd. Die meid is TOP. Ze is er nog geen 8, maar ze heeft het helemaal. Wat u ook nog ziet is de meest spontane foto die die u ooit van mij online zag. En dat dan nog met twee mensen die ik echt kameraden mag noemen. U ziet Bert, Bart en Jeroen. Enjoy. BTW. Ik zei : Neeje, ge moet op dat ander knoppeke duwen. Voor ik het vergeet: de foto die u ziet met de dame met het rode hoedje, is voor mij een heel speciale foto. De eer hebben om met Jan en Len Aarntzen op de foto te staan, is me erg genegen. De ontwerpers van decor en kostuums.
Abonneren op:
Posts (Atom)
