Ik neem jullie even mee terug in de tijd. Nee ik ga niet mijn vriend Barabas bellen en ook niets anders fantaseren. Nee we gaan terug in het brein van The yeti. Gisteren liep ik rond in de stad.
Op zoek naar een vislijn om dingen terug op te vissen uit het verleden. Tis niet zozeer een lange vislijn dat ik nodig heb. Wel één van een behoorlijke lengte hoor maar vooral een stevige. Breek er vooral uw hoofd niet over alstublieft wat daar juist achter zit. Weet gewoon dat het klopt wat ik hier vertel.
Toen ik de vislijn had gevonden, moest ik nog uitzoeken waar ik naar ging vissen.
Toegegeven voor het eerste retroverslag duurde dat niet echt lang.
Laat ons een het avontuur oprakelen van een avondje Rode plein in Moskou.
We schrijven Kerstperiode 2006.
Om eerlijk te zijn het is een pracht van een plein en je moet er is geweest maar er zit verdorie een historie achter waar boeken over volgeschreven zijn. Met een, op zijn minst gezegd, grappige bende op tour. Wat betreft de lokale bevolking merk je toch wel het contrast tussen de russische mentaliteit en de pro-europese mentaliteit. Niet tegenstaande zijn er ook heel wat Europese aangelegenheden die je terugvindt in dit land. Wou je schaatsen, geen probleem er staat dezer dagen altijd een piste op het Rode plein. Kerstmarkt moest je even zoeken maar vond je er ook en over de koppen lopen is daar geen gezegde, dat is daar gewoon zo. Heel simpel, wil je ergens heen, dan is het jezelf door een menigte wroeten. Dit wel alleen op feestdagen rond de kerstperiode. Maar Moskou het is een droom geweest en die droom is in vervulling gegaan. Ik laat u meegenieten van een aantal sfeerbeelden. En zeggen dat ik daarvoor het beroemdste konijn ter wereld moet bedanken. Jaja, tis me wat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten