Allo kroket, ja wadde. Behoorlijk wat te doen in’t stad hier. Het heeft geen naam, deze morgen uit mijn nest geraakt om 10 uur. Ik voelde dat ik weer op 1 veer lag dus was gedaan met slapen. Wat is dat hier nu weer. Even de orde van de dag. Aja, eten en wassen. Wassen, mijn de gezellige ondertoon van een instrument dat je als mens altijd bij de hand hebt. Als je vroeger je korsten (brood) opgegeten hebt, gaat het altijd beter. Ja, al fluitend onder de douche moet mijn voeten in de veel te kleine badkuip ( u weet wel, die waarin ik me in drie geplooid zou kunnen handhaven). Ach, wat ik heb er lak aan, het leven is mooi. Je mag van mij zeggen wat je wilt, maar ik zit zes hoog in Madrid en ik genoot van mijn douche. Kleren aan, vandaag the classic T-shirt van het al even classic Hard Rock cafe in Madrid. En dan nu eten. Half in de chocolade gedoopte croissants van de CAPRABO u weet wel, die fijne supermercado. Eerst een hoop mails versturen, leek wel fijn. Dan belde dat kuismens (die overigens perfect haar job doet) weer aan en zei ik dat ze mocht binnen komen. Fijn hoor die dame, ze is zo vriendelijk. Ik ging weg naar de stad. Als bij wonder gaan onze deuren (die van Fré en van mezelf) op exact dezelfde moment open. Volgens mij riep er iemand ‘go’ want dit was spectaculair. Ok dan, we gingen wat gaan drinken met de productie en dan is gaan kijken naar Circo price alwaar we gingen kijken waar we de komende 7 weken gehuisvest zijn. Fijne bende hoor, 8 mensen, en dan waren we nog niet eens compleet. Circo Price bleek een erg fijne zaal te zijn, mooi ingericht, sinds maart open. Het is als het ware een dome met alle ogen op de middencirkel. Er is een circus bezig nu, een horrorcircus nog wel. Vanavond krijgen we de eer en het genoegen om een kijkje te gaan nemen. Ik ga mijn horizon verbreden, ik ga eens wat meer naar circussen. Na het inspecteren van kamertje en het toneel en zo was het tijd om weer de stad in te trekken. U ziet foto’s van Circo Price. Dan hadden we afgesproken (Fré en ik) om eerst voor een zonnebril te zorgen en dan naar Picasso te gaan kijken. Die zonnebril, dat was me wat. Een winkel met 2000 zonnebril en 1000 mutsen en sjallen. We waren aanbeland bij een zakenman, een chinees. Fré die geen benul had waar hij eigenlijk was, dacht dat hij hier toch danig wat mocht leggen (geld dus) voor een bril. Ik ging onmiddellijk naar de kassa om prijs te vragen voor de zonnebril. Voor een goeie, modieuze en deftige zonnebril betaalde je de prijs van de volle 3 EURO. Er was echt bijna een gat in het plafond aldaar. Fré dacht dat ik niet goed had geluisterd en dat het 13 EURO zou zijn. Maar nee hoor voor 3 EURO een toffe zonnebril en geen rommel hoor. Welkom in Spanje. U ziet het resultaat.
Ja, zo zie je maar, een zonnebril hoeft geen 150 euro te kosten om goed en stevig te zijn. En dan was het nu tijd voor Picasso. Mag ik u allen uitnodigen om met mij binnen te treden in de wereld van de kunst in Madrid. Dit is deel 1 en we beginnen met het REINA SOFIA. Om eerlijk te zijn heet het voluit anders. Het is eigenlijk: La Central del museo nacional centro de arte Reina Sofia. Een gebouw dat helemaal tot de verbeelding spreekt. Ticketje kost 6 euro en de bewaking is fenomenaal zwaar. Je komt binnen en je mag de lift nemen naar de een van de drie verdiepingen. Op de 2de verdieping stapten we uit en daar was het dan ne ganse gang met 2 tussenschotten en als hoofdthema: Pablo Picasso. Je moet weten, het grote werk dat hier hangt is de GUERNICA en reusachtig schilderij met een aantal figuren op allemaal met zwart en wit tinten. Die man vond dat ook mensen die in profiel stonden 2 ogen en 2 neusgaten verdienden. Ieder zijn mening, over kunst valt niet te twisten. Voorts mag de Guernica mocht er ooit gaan plaats meer voor zijn bij mij thuis wel dienen al behangpapier. Dan komt er nog eens wat volk over de vloer nietwaar. Nee laat ons zeggen dat het iets is voor de rijpere en gewaagdere kunstliefhebber. Dora Maar, een vrouw in het leven van Picasso heeft ook de evolutie van dat hele ding getrokken. ‘t Moet een ferme madam geweest zijn. Het enige wat ons wel opviel was dat ze een dikke neus had. Juan Miro is ook heel erg fijn. De man heeft duidelijk veel kleurboeken gehad in zijn leven, want kleur is duidelijk een hoofditem bij hem. Hij doet verdomd mooi dingen met zijn inzichten. Toen zagen we nog wat dingen die daar waren voor een korte periode. Een galerij vol Luis Gordillo. Op zen zachtst gezegd mooie fotografie. Ook Hernandes mogen we zeker niet vergeten noemen. Al was het dan alleen voor de eenvoud. Goed dan zijn we terug naar het hotel gegaan. En toen hadden we de volgende bedenkingen.
Wist je dat:
--> Er in Madrid in elk verkeerslicht een vogeltje verstopt zit dat dezelfde cursus heeft gevolgd als de hond van Pavlov en dusdanig hard begint te zingen bij groen voor voetgangers.
--> Er in Madrid trams zijn die dat je ze haast niet kan tellen, maar dat in tegenstelling tot andere hoofdsteden waar dat ook zo is alle stations piekfijn proper zijn.
In de toekomst krijgt u meer wist je dat op u bord.
Ja, zo zie je maar, een zonnebril hoeft geen 150 euro te kosten om goed en stevig te zijn. En dan was het nu tijd voor Picasso. Mag ik u allen uitnodigen om met mij binnen te treden in de wereld van de kunst in Madrid. Dit is deel 1 en we beginnen met het REINA SOFIA. Om eerlijk te zijn heet het voluit anders. Het is eigenlijk: La Central del museo nacional centro de arte Reina Sofia. Een gebouw dat helemaal tot de verbeelding spreekt. Ticketje kost 6 euro en de bewaking is fenomenaal zwaar. Je komt binnen en je mag de lift nemen naar de een van de drie verdiepingen. Op de 2de verdieping stapten we uit en daar was het dan ne ganse gang met 2 tussenschotten en als hoofdthema: Pablo Picasso. Je moet weten, het grote werk dat hier hangt is de GUERNICA en reusachtig schilderij met een aantal figuren op allemaal met zwart en wit tinten. Die man vond dat ook mensen die in profiel stonden 2 ogen en 2 neusgaten verdienden. Ieder zijn mening, over kunst valt niet te twisten. Voorts mag de Guernica mocht er ooit gaan plaats meer voor zijn bij mij thuis wel dienen al behangpapier. Dan komt er nog eens wat volk over de vloer nietwaar. Nee laat ons zeggen dat het iets is voor de rijpere en gewaagdere kunstliefhebber. Dora Maar, een vrouw in het leven van Picasso heeft ook de evolutie van dat hele ding getrokken. ‘t Moet een ferme madam geweest zijn. Het enige wat ons wel opviel was dat ze een dikke neus had. Juan Miro is ook heel erg fijn. De man heeft duidelijk veel kleurboeken gehad in zijn leven, want kleur is duidelijk een hoofditem bij hem. Hij doet verdomd mooi dingen met zijn inzichten. Toen zagen we nog wat dingen die daar waren voor een korte periode. Een galerij vol Luis Gordillo. Op zen zachtst gezegd mooie fotografie. Ook Hernandes mogen we zeker niet vergeten noemen. Al was het dan alleen voor de eenvoud. Goed dan zijn we terug naar het hotel gegaan. En toen hadden we de volgende bedenkingen.
Wist je dat:
--> Er in Madrid in elk verkeerslicht een vogeltje verstopt zit dat dezelfde cursus heeft gevolgd als de hond van Pavlov en dusdanig hard begint te zingen bij groen voor voetgangers.
--> Er in Madrid trams zijn die dat je ze haast niet kan tellen, maar dat in tegenstelling tot andere hoofdsteden waar dat ook zo is alle stations piekfijn proper zijn.
In de toekomst krijgt u meer wist je dat op u bord.
Toen was het 18u30 en tijd voor het avondprogramma. Ik had het al genoemd, we gingen naar het horrorcircus. We kwamen en werden op de hielen gezeten door allerlei horrorfiguren, mooi om zien. De voorstelling zelf zat vol met schrikeffecten en een aantal trucs erom heen maar er waren slechts 2 acts die eruit sprongen en die ik wel is wou terug zien. Er waren de 3 ratten op motors die in een stalen bol gingen cirkelen. Ze deden dat met hun motor, alle drie tegenlijk. Er was de laatste act waarin de vampier een show doet met 4 willekeurige mensen uit het publiek. Dat was lachen, ongelooflijk, pure slapstick. In de finale werd er afgesloten met een gezamelijke koppeldans. Er stonden 9 koppels in de piste.Het was net een horrorbalzaal. We aten toen nog met z’n allen (nu wel ongeveer compleet, 9 mensen)tapas en de dag was om. Morgen is er weer een nieuwe, hoop ik althans en dan krijgen jullie alweer heel wat leesvoer. Tot de volgende, ‘Vandaag’
En die lees je op http://theadventuresoftheyeti.blogspot.com/
Bye
The Yeti
Preview voor morgen
--> Mastodont haalt andere mastodont leeg.
(The yeti lost een trailer)
--> Heel spanje op zen kop door reus op nationaal feestje.
(The yeti op nationale feestdag in Madrid)
U ziet het allemaal morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten