Vandaag 10 oktober : Dag 2

Na gemerkt te hebben dat het onder mij nogal metallic ligt, besloot ik uit mijn bed te komen, alvorens mijn rug het begaf na het horizontaal liggen op een adres dat iedereen wel kent, matrasweg 1 in droomland. En dan nu int plat mijn bedde is just een springveer die mijne rug in 1000 kanten doet staan behalve de juisten. Gelukkig heb ik 2 bedden en valt een dubbele springveer dan weer beter mee. Enfin na het uit mijn bed komen en weer al de plichtplegingen had gedaan om te beginnen aan mijn self made Spaanse les was het weer is tijd om de proef op de som te nemen. Dus na het lezen van het hoofdstuk in het postkantoor ging ik op zoek naar een postkantoor. Het bleek om de hoek links ( twas wel nen iets groteren hoek dan de manier waarop die spanjaard den uitleg deed , maar dat is hier de normaalste zaak van de wereld beweerd een oude dame die ik het daarna vroeg).Ik stond blijkbaar met mijn rug naar het postkantoor.
De wereld word ineens heel erg groot als je in het spaanse officina del correos (postkantoor) rondloopt. Iedereen heeft hier tijd , word de brief vandaag gepost dan hebde chance, morgen dan is het fijn en overmorgen ja das goed he. Bepaald geen land voor: oei, mijn brief rap is posten en dan nog effe snel een postzegel en misschien nog snel even dat. Ga maar een uurtje in de rij staan en als het je beurt is zal de bediende uitmaken in welke snelheid hij u graag van dienst is. Maar het heeft ook zijn charmes want je gaat niet buiten voor je de satisfactionblik hebt overgebracht op de blik van meneer of mevrouw ( ik had een mevrouw) zijn of haar gezicht.
We zeggen en schrijven 11u en ons maagje (nu ja maagje, zeg maar maag) kriebelt en oja das waar we moesten zeker is langs het hard rock cafe voor the classic T-shirt van Madrid. Laat ons dan toch gewoon het nuttige aan het aangename koppelen denk ik dan. Dus hapje eten in het Hard Rock cafe. The Famous barbecue Ribs , manman , om duimen en vingers van af te likken ni te doen. Theeft iets heel ferm het Madrileens Hard Rock Cafe. Buiten ben je net in in het paradijs met die palmbomen en dat groene tapijt en binnen, ja, das Hard Rock cafe niewaar, tvkes da ge der ni naast junt kijken en massa's rockspullen tot zelfs nen oldtimer omgekeerd tegen het plafond. Ja, als je auto's ondersteboven wil zien hangen moet je naar dat Hard Rock Cafe. Wij, belgen, zijn inventiever en zetten die dingen met wielen op de grond en rijden der een stukje mee rond en laten dat dingen dan achter op een parking of in een garage. Ik zeg altijd elk zijn goesting en ik dimde mijn lamp 30 procent. Daar liep ik dan int stad met mijn tourmaat, de fre (frederik voor iedereen, fre voor mij en jeanke voor de vrienden). Laat ons nog wat doen vandaag opteerden we. Goed ok, gaan shoppen ( achter voedsel voor op het appartement) en dan naar Santiago Bernabeu (watte??), het voetbalstadion van Real Madrid. Ok dan. We deden het in de omgekeerde volgorde. Het stadion was op zijn zachtst gezegd ferm. Jeanke zijn commentaar : das erover he. Ja en inderdaad , mooi ding maar soms vrij decadent al is de decadentie in vergelijking met de italiaanse nummer 1 nog vrij normaal. en dan spreken foto's natuurlijk voor zich niewaar. Dan hebben we geshopt, een heel avontuur met rekeningen die betaald worden maar kassiers die te lui zijn om hun hoofdrekenkunsten boven te halen. Kassiers die dan perse 42 van 50 willen aftrekken op een rekenmachine om dan tot het besluit te komen dat de klant, een kwartier, voorzegt dat hij 8 euro terugkrijgt, maar de kassier toch koppig aanhoudt. Dames en Heren ik heet u welkom in Supermercado CAPRABO. Gelukkig kwam de baas me bij het buitenkomen tegemoet en duwde me chocolade onder mijn arm voor het feit dat ik zo veel geduld moest hebben (daar kwam mijn selfmade spaanse les weer goed van pas). Ondertussen zijn de chinezen (daar zijn we tenslotte mee onderweg ) opgedoken. Gisteren had ik die toch niet gezien. Wang Toa al even vriendelijk als altijd al wuivend en mijn naam scanderend, het is een ferme kerel. Chinezen samen met belgen in een spaanse supermercado het ging zowaar harmonieus tesamen en dat zal het nog wel even. Voor vandaag wou ik mijn T-shirt sponsor toch nog even bedanken. Dank u wel Jan en Vader en moeder van Jan voor den T-shirt van Taverne Brasserie AFSPANNING 'T VAT in Denderbelle.

Voor ht vervolg op dit spannend avontuur bent u morgen weer uitgenodigd op het welgekende adres: http://theadventuresoftheyeti.blogspot.com

The preview voor morgen:
--> Grote man komt zien naar klein schilderijtje ( the yeti gaat naar picasso)
--> Appartement in bella notte stijl in hartje madrid ( the yeti maakt spaghettisaus op zijn appartement)
--> En top of the bill : de reus en klein duimpje in Madrid (of anders) 1 dagje uit voor sprookjesfiguren.


Ik zie je, ik hoor je en ik ben er ook graag morgen weer.

Bart