Ge gelooft het nooit maar op een dag als vandaag kan ik echt alleen maar zeggen : I feel like in heaven. Wat is er toch maar allemaal aan de hand. Vandaag ontbijten om 10u45, leuke tijd. En om 12 uur de bus op met de chinezen. We gingen, en ja u hoort het goed, sightseeing doen met chinezen. Om u een idee te geven das minder erg dan met Japanners, maar toch ook nog vrij onoverzichtelijk. Enfin, wij mee. God, jongens toch. Mijn vooroordelen voor sightseeing met die mannen vielen met bosjes van boord. Azo ferm. Eerste stop: de plazza espagnol. Daar staat een standbeeld met ruiters op paarden (reusachtig standbeeld). Het duurde welgeteld 5 minuten of het standbeeld zat vol chinezen. 'Hey, kijk' riep een nederlandse meid ( Sainah): er zit een belg tussen de chinezen!' En daar was ik. Even komen piepen kan geen kwaad. Die paarden zullen ook gedacht hebben: Al die chinezen en dan nog nen belg. Achja, sightseeing, je weet hoe dat gaat. Wij terug de bus in. Het fototoestel terug in het fototoestelzakske en GO! Volgende stop meneer de chauffeur. En jepla , wij weg naar de volgende stop. Pallaccio Real. Mooi man, echt heel mooi. En wat ik u nu ga vertellen, slaat elk vorm van werkelijkheid. Alle Chinezen wilden met mij op de foto. Kheb er zo een 10tal in mijn nek gehad. Het kan allemaal bij the yeti. En dan waren er zelfs Britten die vroegen of ik bekend was ofzo. Achja , dromen het kan altijd, nietwaar.
Als een chinezen rond je ligt te lopen en perse leuk wil doen rond jou is de oplossing: leg hem over u schouder. Voorbeeld ziet u hier. Heel gemakkelijk hoor. Diegene die met mij op de foto staat, a.h.w. in mekaar gehaakd, is de kleinste en tevens beste vriend van the yeti : Cheng qin
Na die fotosessie ging het weer richting bus en deden de fototoestellen weer hun verdwijntrucske. Toen was het tijd om even de dorst te lessen en de chinezen tapas te leren kennen. Dit tafereel speelde zich af op de plazza major. Een binnenkoer, twee à drie keer zo groot als de grote markt van Dendermonde. En mag ik dan nu u aandacht voor de laatste locatie: Santiago Bernabeu. Met de chinezen naar de officiele Real Madrid Store. Ze wilden ne souvenir. Asbakken , poppekes, sjallen. Allemaal verkocht aan chinezen. En The yeti... die liep buiten als zijnde de nieuwste aanwinst van Real Madrid BasketballTeam. Ja, tkan verkeren in het leven. De bus lag vol met in slaap vallende chinezen. En 's avonds gingen we samen eten. Naar assia in the wok nog wel. En twas lekker. Zo en alleen geraak je china nooit beu. Wees gerust we zijn het helemaal nog ni beu. Integendeel. Tot slot, nog een gepaste 'Dank u' aan de man die, misschien ook van mij in het verleden, week na week een tikkeltje grijzer wordt. Thanks for the trust. We love it.
1 opmerking:
Bart, ik heb genoten van je reisavonturen. En nog meer van de foto's! Het is ongelooflijk hoe groot jij bent ten opzichte van je chinese reisgenoten! Je schrijft dat je je daar goed voelt, maar ik kan het ook ZIEN dat je daar een fantastische tijd meemaakt. Ik denk dat ik binnenkort toch mijn ticket naar Spanje zal bestellen... Dikke kus. Mama
Een reactie posten